Ustalenia europejskiego szczytu w sprawie Grecji i kryzysu zadłużenia w strefie euro wydają się bardzo odważne. Jest to jednak odwaga spóźniona o co najmniej półtora roku.

Gdyby udało się przeprowadzić 50% redukcję prywatnego zadłużenia Grecji w kwietniu 2010 roku, to przynajmniej problem tego państwa byłby bliższy rozwiązania. Wtedy Grecja nie korzystała jeszcze z żadnych pożyczek z UE i MFW i połowa ze 144% PKB zadłużenia oznaczałaby jego redukcję do 72% czyli nieco poniżej średniej unijnej. To dawałoby szansę i motywację, by wyjść z pętli zadłużenia. Taki efekt można by osiągnąć dziś redukując zadłużenie prywatne o 70-80%. Niestety obrona (krótkoterminowych w gruncie rzeczy) interesów europejskich banków nie pozwoliła na taki ruch.